نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
ابراهیم پورداود: همین داستانهای شگفتانگیز که از نیاکان دیرین به ما رسیده ما را به چگونگی نهاد و سرشت پیشینیان ما رهنمون است و بهخوبی درمییابیم که در روزگاران پیش در همین سرزمین فراخناک ایران، از رود آمویه گرفته تا رود سند مردمش در پایهکوههای سر برکشیده و پیرامون کویرهای گسترده، چگونه میاندیشیدند. آری این داستانها زادۀ این آب و خاک است و دستپروردۀ مردمی است که در همین خاک پرورش یافتند. گذشته از داستان، دین یک قوم همپیوستگی با خاکش دارد. مگر جنگ و نبرد میان خوبی و بدی که یکی از شاهکارهای آیین پاک نیاکان ماست از خود نهاد کشورهای ایرانزمین برنخاست. از همین کشوری که در دل کوهساران برهنه و تفدیدهاش و در میان ریگزاران سوزان و کشندهاش به چمنزارهای خوش و خرم و شاداب برمیخوریم که این یک نمود از بخشایش ایزدی و آن دیگر گویای خشم اهریمنی است. بسیاری از مسائل دیگر دینی مزدیسنا با نهاد خاک ما سازش دارد. بهدرستی میتوان گفت داستانهای دلکش ما، فرزند خاک ماست و پرورش یافتۀ آغوش مادر میهن ماست و نمودار سرشت نیاکان ماست و راستترین گواه بد و خوب پدران ماست. اگر بد بودند یا خوب، اگر تنگدل و تنگدست بودند یا رادمرد و گشادهدست، اگر پهلوان و دلیر بودند یا ترسو و بزدل، اگر بزرگمنش و آزاده بودند یا گدامنش و درویش، همۀ این زشت و زیباها از همین داستانها هویداست و بهتر و روشنتر و بیطرفتر از تاریخ واقعی ایران و مردم این کشور است.
کتابنامه پورداود، ابراهیم، ۱۳۴۵، پیشدادیان و کیانیان، انجمن فرهنگ ایران باستان، دوره چهارم مهر ۱۳۴۵ شماره ۱: ۱-۱۲٫
یکی از باشکوهترین کتابهای تذهیبکاریشده جهان در آوریل سال ۱۹۱۲ از لندن به نیویورک فرستاده شد. نسخه زراندود رباعیات عمر خیام به صورت محموله پستی با کشتی تایتانیک روانه شد، که درست ۱۱۰ سال پیش در اعماق اقیانوس اطلس غرق شد.
مهرداد پونتوس
از نظر ملّی و فرهنگی ما ایرانیان همیشه هویّتی مرکب داشتهایم، یعنی در عین ایرانی بودن، یک هویّت فرهنگی ثانوی مانند ترک و فارس و گیلک و بلوچ و کرد هم داشتهایم.
ناظم الاطباء (وفات: ۱۳۴۲ ه ر ۱۹۲۳ م) واژۀ «جنگل» را فارسی معرفی کرده و در تعریف آن نوشته است: «جای پردرخت و بیشه، وسعت زیادی از زمین مشجّر و اجتماع درختهای زیاد در یک محل بهطوری که بپوشاند زمین را، و زمینی که پوشیده شده باشد از درخت و نی و علف»(ص ۱۱۳۱). پس از آن، سید محمدعلی داعیالاسلام لاریجانی از فرهنگنویسان ایرانی مقیم هند، در فرهنگ نظام (۱۳۴۸ تا ۱۳۵۸ ه) این تعریف را آورده است:
ارسال دیدگاه
قوانین ارسال دیدگاه